GTW PODRÓŻUJE: JEZIORO SOLIŃSKIE- POLAŃCZYK

Polańczyk jest obowiązkowym punktem naszych wakacji. Jeździmy tam, co roku. Pisałam już o polu namiotowym, na którym nocujemy oraz o pstrągu, którego zjedzenie stało się już naszą doroczną tradycją. 

Teraz przyszedł czas na jezioro i plaże w Polańczyku.

Plaża leży zaraz obok naszego pola namiotowego, weekendami trudno znaleźć na niej miejsce, w tygodniu niemal świeci pustkami. Strzeżone kąpielisko jest bardzo małe, a dno jeziora kamieniste. Pomimo tego kocham Solinę, szczególnie pływanie po jej licznych zatoczkach rowerkiem wodnym. To też dobre miejsce dla amatorów kajaków i żaglówek, które również możemy wypożyczyć na miejscu. Gdy zmęczy nad wszelki sport wodny posilimy się w któryś z barów z fast foodami.

Jeżeli plażing, rowerki i frytki to za mało pobliska przystań Unitra zapewni nam więcej rozrywki. Bilard, wypożyczalnia sprzętu wodnego, piwo, tradycyjną polska kuchnia, wieczorne dyskoteki to tylko część oferty przystani.

Niestety z plaży do centrum Polańczyka jest kawał drogi. Wyprawa do sklepu z w miarę rozsądnym cenami to też dłuższy spacer. W okolicy jest jeden mały sklepik, ale właściciel korzysta z tego faktu i winduje ceny.

Jeśli już zdecydujemy się na pieszą eskapadę do centrum lub do sklepu koniecznie warto zahaczyć o punkt widokowy na górce nie daleko głównego skrzyżowania w miasteczku. Jest na szczęście darmowy i roztacza się z niego przepiękna panorama na jezioro. Byłam już parę razy, a naszym następnym celem jest pójść tam
w nocy.

Podsumowując, pomimo że dno Soliny nie jest przyjemne piaszczyste jak zalewu Krasnobród, a plaża nie jest tak dobrze zorganizowana jak ta przy jeziorze Ukiel, to z chęcią wracam do Polańczyka, co roku. Miejsce jest niezwykle urokliwe i emanuje pozytywną energia, a ja mam do niego sentyment.

Ogólna ocena 9/10.
Byliście kiedyś nad Soliną?