Jemy w Kraju Basków

Przeszukując blogi podróżnicze przed wyjazdem, trafiłam na opinię, że do San Sebastian jeździ się, żeby jeść. Na początku nie byłam przekonana, czy jakąkolwiek kuchnia pobije tą z Barcelony, ale okazało się, że blogerzy mieli rację. Kraj Basków jest pyszny i piękny.

Zacznijmy od absolutnego gastro- złota, czyli pintxos. To takie baskijskie tapas. Zazwyczaj małe kanapeczki z bagietki z mnóstwem dodatków. Często można je zamówić przy barze, wskazując palcem, które chcemy lub tak jak ja zamawiając po jednym z każdego rodzaju. Kosztują po kilka euro za kanapeczkę.

Jeśli pintxos są pozycją w menu, to często trafiają się tam również croquetas. Baskijskie krokiety to zupełnie co innego niż te polskie. To raczej panierowane kuleczki z ciasta nadziane warzywami lub rybami. Są fenomenalne.

Z racji dostępu do oceanu wszystkie ryby i owoce morza w San Sebastian smakowały wybornie. Zwłaszcza panierowane kalmary.

Nie byłabym sobą, gdybym nie chciała spróbować lokalnego alkoholu. Jak Hiszpania to oczywiście wino. A jak Kraj Basków to oczywiście txakoli. To regionalne wino ze szczepu, który jest uprawiany tylko w tej części Hiszpanii. Nalewa się je z bardzo wysoka za pomocą specjalnego nalewaka. Wygląda to niesamowicie spektakularnie.

Czy jest jeszcze coś? Tak. Baskijski cydr, który smakuje jak połączenie piwa z sokiem spod ogórków kiszonych, czyli ogólnie rzecz biorąc źle, ale spróbowanie tego wytworu było ciekawym doświadczeniem.

O najlepszym na świecie tradycyjnym baskijskim serniku wspomniałam Wam już przy okazji opowiadania, jak trafiliśmy na wiejski festyn.

Oczywiście w San Sebastian nie ma problemu ze znalezieniem knajp otwartych do późnej nocy, a mieszkańcy chętnie wychodzą na miasto i spędzają czas w lokalach lub z winem i pintxosami na plaży, placach w centrum miasta lub w parkach. Uwielbiam ten południowy styl biesiadowania.

Chętnie wróciłbym do Kraju Basków tylko na gastroturystykę.